( زخمه بدرود )
شکست سازِ تو ای خوشنوا به بزم ِ رقیب
و من ز زخمه ی بدرود ، بی قرار و شکیب
زمانه بی تو چه دارد ، حدیث ِ دلتنگی
ز خاطرات ِ گذشته دریغ گشته نصیب
ز عقل ِ مصلحت اندیش ِ خود بگریم زار
به جمع ِ خلوت ِ دیوانگان نشد ترکیب
فراق ِ دوست ، پریشان نموده خاطرِ ما
کجا بَریم شکایت ز شرح ِ شام ِ غریب
سفینه ی غزلم بحرِ عشق را پیمود
به ناخدایی ِ اندیشه های بکرِ حبیب
بخوان ترانه ی زیبای عافیت ای یار
که روزِ حادثه " روشنگر" است با تو قریب. .
نويسنده : روشنگر