وب سایت ادبی محمدرضا روشنگر |








1371
زخمه بدرود

( زخمه بدرود )

شکست سازِ تو ای خوشنوا به بزم ِ رقیب

و من ز زخمه ی بدرود ، بی قرار و شکیب

زمانه بی تو چه دارد ، حدیث ِ دلتنگی

ز خاطرات ِ گذشته  دریغ گشته نصیب

ز عقل ِ مصلحت اندیش ِ خود بگریم زار

به جمع ِ خلوت ِ دیوانگان نشد ترکیب

فراق ِ دوست ، پریشان نموده خاطرِ ما

کجا بَریم شکایت  ز شرح ِ شام ِ غریب

سفینه ی غزلم  بحرِ عشق را پیمود

به ناخدایی ِ اندیشه های بکرِ حبیب

بخوان ترانه ی زیبای عافیت  ای یار

که روزِ حادثه " روشنگر" است با تو قریب. .                                                            





نويسنده : روشنگر