خواب از چشمم ربودی تا که بیدارم کنی

جایگاهی برنشاندی تا که هوشیارم کنی

جلوه ها کردی ندانستم تو را مقصود چیست

خواستی ازغیرِ خود یکجا تو بیزارم کنی

در سحرگاهی که با زلفت قراری داشتم

چهره بنمودی که تا دانای اسرارم کنی                

جرم ِ اندک  در مرام ِ عاشقی مقبول نیست

آنقدر خواهم گنه کردن که بر دارم کنی

ما کجا آن بیکران ِ بحرِ بخشایش کجا

در شگفتم دلبرا ، باشد که تو خوارم کنی

بهرِ دیدارت ، طبیب ِ جان ِ نا آرام ِ من

درد می خواهم نه درمانی ، که بیمارم کنی

خوب میدانم که تو در منتهای زیرکی

روزِ "روشنگر" چو شب کردی که پربارم کنی.