( برهان عشق )
با این دل ِ دیوانه ، بسیار سخن دارم
عشق است مرا برهان ، بیهوده نپندارم
هان ای تو همه فکرت ، در دانش و دانایی
زاندیشه نشد درمان ، هرگز دل ِ بیمارم
در تابم و در پیچش ، آماده هر خیزش
در عرصه خودبینی ، با خویش به پیکارم
ای درد ِ مرا درمان ، ای رنج ِ مرا پایان
از غیرِ تو بیزارم ، بیزارم و بیزارم
خوابم همه آشفته ، دست از همه جا شسته
با یاد ِ تو من هر شب ، "روشنگرِ" بیدارم.
نويسنده : روشنگر