سرود ِ عشق به مجرای زندگی جاری ست

نوای دلکش ِ شوقی ست ، نام ِ آن زاری ست

زِ خاک ِ تیره هزاران هزار غنچه ی  گل

به غمزه می شکفد ، جلوه های دلداری ست

بهوش باش که در منجلاب ِ بی هنری

تلاش ِ عقل ، به فرجام  در نگونساری ست

ببین به چشم ِ بصیرت صلای دعوت ِ دوست

ز ناله ی  بم و زیری که در هنر ساری ست

ز رمز و راز مزن دم خموش "روشنگر"

نهفته دار که اینجا نه جای ِ هوشیاری ست.