دل و دین  در ره ِ دلدادگی ام باخته ام

چه بهایی ست که در عشق نپرداخته ام

جان ِ شیرین ِ من از  تلخی ِ ایام  فسرد

جوهری در کف ِ یک کوره ی  بگداخته ام

تا به سرحد ِ جنون  توسن ِ اندیشه  بتاخت

کارِ خود یکسره بنموده و خود ساخته ام

ای صد افسوس بساط ِ  دل ِ ما جور نشد

در همه عمر ، چرا سوخته ام ساخته ام

با دل ِ عربده جویش چه کند مست ِ خراب

از شرابی که به یک عمر بپرداخته ام

کِی درآیی ز پس ِ پرده که "روشنگر" گفت

خویش را با محک ِ تجربه بشناخته ام.