( غبار ملال )
نظاره کن دل ِ بیمارِ عاشقان و بنال
به ناله ای که برد از دلم غبارِ ملال
حدیث ِعشرت ِ دیروز گفتمت امروز
به آه ِ سینه ، بیاد آوری تو آنهمه حال
ز خاطرم نرود عشوه های دوشینت
به باغ ِ خاطره می کارمت بدست ِ خیال
ز تنگ چشمی ِ بیجای ِ این عجوزه ی دهر
زمان بشد و نشد حاصلم زمان ِ وصال
چراغ ِ روشن ِ امید ِ ما به دلداریست
چرا که مُرده نگردد به شب از این احوال
کجاست آنکه بروبد غبارِ کعبه ی دل
گرفته چهره ی خورشید ِ دل ، ز قیل و ز قال
درخت ِ بارورت در دلم جوانه زد است
به باغ ِ حسن ِ تو، "روشنگر" است میوه ی کال
نويسنده : روشنگر