علی  ای   معنی   پیچیده  در " انا "  و " انزلنا "

" و  ما  ادراک "  ای    دانای   اسرار منازل ها

معمایی  که  حل  ناگشته  در  قاموس  این  هستی

تویی ،  ای   رازدار  گفت  " سبحان الذی اسری"

تو  ای  دروازه ی   تشریف ملک جوهر و  معنی

تو  ای   شایسته ی   تفسیر   " وجه ربه الاعلی "

در این  وادی  حیرانی  و  سرگردانی ام  ای  جان

طلوعی  بر  دلم  کن  ای  تو  خورشید  جهان  آرا

در   آن   هنگامه های   خوف  انگیز  سحرگاهان

رجاء     واثقی    خواهم    ز  " والیل اذا یغشی "

خدا را امشب ای ساقی، بنوشان جرعه ای زان می

" شراب کوثری " ،  شاید  نماید  راه   را   بر  ما

گدایان   سر   کویت    نشسته   تا    که   بگشایی

دری  بر  رویشان  ای " عروة الوثقی" ی پا برجا

که  را جویم ، غم  دل  با  که  گویم ،  در فراق تو

تو   نزدیکی  به  من  ،  در   انجماد  شاید  و  اما

خرد  کی  ره  برد  در  فهم  تو  ای  مرتضی دانم

اگر  از چشم  دل او  ننگرد  در  زیر  و  در  بالا

" الم نشرح لک صدرک "  پیام  جان  ِ جان   باشد

به پایان میرسد  عسرت  ز  درک  نکته ی  یسری

در آن صبحی که " روشنگر" سحرگاهش بسی نالد

علی  " فزت و رب الکعبه "  می گوید بر جان ها.