( حک بی شک )
عید غدیر خم به سراپرده ی وجود
افکنده است غلغله ای بهر یک سجود
بر تارک سپهر بلند " محمدی"
تاجی نشانده گشت به الطاف سرمدی
بر صفحه ی ضمائر افلاکیان ، خدا
بنوشته است با قلم صنع ، " مرتضی"
چون از ازل ، که نام " علی" حک نموده است
بر لوح دل ، " حک بی شک " نموده است
بر تخت بخت " احمد" سرمد " علی " بود
فرمانروای بعد " محمد" ، " ولی" بود
چشم و چراغ مجلسیان پر ز نور باد
هر دیده ای که خوب ندیدست کور باد
" روشنگر" از غدیر به خمخانه رفته است
مست و خراب نام "علی" ، خانه رفته است.
نويسنده : روشنگر
