( ظاهر فریب )
ظاهر فریب ِ شیفته ی فکر و رای ِ خویش
درمانده ایست در گروِ راه و رسم و کیش
من در کشاکشی که برم ره به کوی دوست
او بی خبر ز دوست ، و سرگرم ِ نوش و نیش
من خود رها ز بیش و کم ِ دهرِ پر فریب
او خود اسیرِ خویش و به کردار، دل پریش
گفتم کناره گیرم و از این و آن شوم
با یاد ِ دوست گوشه ی عزلت گرفته پیش
"روشنگر" این معامله با خود چرا کنی
مقدور نیست وصله ی دلهای ریش ریش .
نويسنده : روشنگر
