( دربدر )
من کیم ، اهل ِ کجایم ، که چنین دربدرم
از کدامین وطن و زادگه ِ بی اثرم
کوله باری زجنون دارم و آهی در دل
سینه ام دشت ِ وسیعی ست در آن رهگذرم
در همه عمر نشاط ِ دل ِ ما جور نشد
خنده بگریخت ، نشد رام ِ لب ِ پر شکرم
ای خدا ، داد ِ غریبانه کجا باید زد
راه گم کرده ندانم به کجا ره سپرم
راه ِ " روشنگرِ" عاشق ز سراپرده ی دل
میشود نقطه ی آغازِ سر ِ پر خطرم
نويسنده : روشنگر
