( هزار ساله )

ز سیل ِ اشک نمی گیردم قرار امشب

ز پا  فتاده صبرم در انتظار امشب

به قعرِ عشق فرو رفته ام خمار آلود

به صبر و حوصله با حالتی نزار امشب

غزل بجام ِ بلورین ِ واژه می ریزم

شراب ِ شعر بیا  نوش کن ز یار امشب

هزار ساله شدم از غم ِ جدائیها

ز شوق ِ وصل نمی گیردم قرار امشب

از آسمان ِ خیالت به دشت ِ سبزِ دلم

ز ابرِ خاطره ها بارشی ببار امشب

درون ِ ظلمت ِ زهدان ِ خاک ، " روشنگر "

به یادگار ، تو هم دانه ای بکار امشب