وب سایت ادبی محمدرضا روشنگر |








1387
زمان

( زمان )

این ثانیه ها لحظه شمارِ من و ماست

اندر گذرِ عمر، قمارِ من و ماست

ای دل تو ببر، باخت مکن لحظه ی خویش

امروز بدان ، فصل ِ بهارِ من و ماست

یک روز خمار و سر گران می گردیم

روزِ دگرش روزِ فرارِ من و ماست

فردا که فسرده ای چو گل می باشیم

غم در دل ِ ما چوبه ی  دارِ من و ماست

چون وقفه نمی کند زمان ِ خوش ِ ما

این ثانیه ها گرده سوارِ من و ماست

بر مرکب ِ خود عنان بدست آور و بس

تا عشق و جنون ، رام و مهارِ من و ماست

با توسن ِ اندیشه در این عرصه ی تاخت

فرجام نگر حصن و حصارِ من و ماست

با عقل و خرد راه به جایی نبریم

تا عشق در این عرصه شکارِ من و ماست

چون حوصله چینه دان ِ این معرفت است

تا عقل ، قیاس و خود عیارِ من و ماست

سرگشته و ناخوش و خمار آلودیم

هان ، باده ی عشق ، چاره کارِ من و ماست

"روشنگر" از این روی خمار آلود است

کین نقطه ی عطف ، ننگ و عارِ من و ماست

چون در کف ِ این زمان نبیند چیزی

این ثانیه ها نگر شکارِ من و ماست





نويسنده : روشنگر