وب سایت ادبی محمدرضا روشنگر |








1380
کاروان عمر

 

 

 

(کاروان عمر )      

این کاروان ِ عمر چه  با  ناز میرود

در دشت ِ عشق با دف و با ساز میرود

با یک جهان  ترانه  و آهنگ ِ دلنشین

در راه ِ زندگی  به  صد آواز میرود

در پرده های مبهم ِ شب میرود به شوق

تا انتهای پرده ی  این  راز میرود

یک کهکشان ستاره و یک راه ِ  پر نشیب

با سوسوی ستاره ی دمساز میرود

صدها کجاوه  بسته ی  زنجیرِ الفت است

در کاروان ِ عشق که  با  ناز میرود





نويسنده : روشنگر