گویند مرا که  تاب بردار

چشم از رخ ِ آفتاب بردار

اینجا همه را حساب پاک است

از چهره ی خود حجاب بردار

بشتاب که کام ِ دل بجویی

یک گام ، تو پر شتاب بردار

ساقی که میان ِ بزم ِ ما  نیست

از کوزه تو خود شراب بردار

در دشت و کویرِ خشکسالی

یک چشمه بجوی و آب بردار

امید ِ وصال یک سراب است

چشم ِ خود از این سراب بردار

گفتیم که تاب برنداریم

نیرنگ ِ پر آب و تاب بردار