( یادش بخیر)
یادش بخیر دورِ خوش ِ روزگارِ عمر
دوران ِ پر طراوت ِ گشت و گذارِ عمر
دیدی چه زود رفت و خزان سر رسید و مرد
آن جلوه های تازه ی فصل ِ بهارِ عمر
من در میان ِ باغ ِ جنون قد کشیده ام
استاده ام چو سرو ، لب ِ جویبارِ عمر
ما را خیال ِ روی تو ای بی وفا بس است
در گردش ِ زمانه و لیل و نهارِ عمر
تا کی رسد دوباره صفاهای پیش از این
گشت و گذار و دورِ خوش ِ روزگارِ عمر
نويسنده : روشنگر