یک آسمان ستاره چرا تک ستاره نیست

در وسعت سیاهی شب ماهپاره نیست

با کورسوی شعله فانوس انتظار

چشم انتظار آنکه دلش سنگ خاره نیست

در هجرت از سکون درونسوز خود شدم

تا مرز نیستی ، که در آن راه چاره نیست

آنجا شدم که شهر خیالین یادهاست

آنجا که یاد و خاطره ها بر کناره نیست

در انجماد فصل نفس گیر زندگی

فریاد می زنم که نسیم بهاره نیست