( لاله داغدار )    

یادی از ما نمیکنی تو چرا

با همان عشوه ها و ناز و ادا

نکند نام ِ ما ز یادت رفت

بازگو نام ِ ما تو را به خدا

از شرابی که با تو نوشیدم

مست گردیده ام به حد ِ کفا

کاش می آمدی و می دیدی

بر سرِ کوی ِ عشق ِ ما ، تنها

تا ببینی چو لاله  پرخونم

لاله ی داغدارِ  جور و جفا

غرق ِ خونم  برای تو آخر

سر نهادم به دامن ِ صحرا

خون ِ دل خوردنم ز بد عهدیست

باورت رفته است مهر و وفا