(  در بند غزل  )

با جام ِ غزل امشب سرمست ِ شرابم من

از باده ی  شعرِ  تو گویی  که خرابم من

یک واژه ی پر معنی آتش زده  بر جانم

عشق است و در این آتش ای وای کبابم من

بیمارِ تو بودم من در آتش ِ هجرانت

می سوزم و می سازم بس پر تب و تابم من

در باغ ِ دلم بودی چون شاخه ی سرسبزی

از چشم ِ ترم دیدی در پای ِ تو آبم من

پیمانه ی شعرم را لبریزِ  تو میکردم

در محفل ِ سرمستان چون باده ی نابم من

با یاد ِ تو عمرم را در بند ِ غزل کردم

ایکاش که می دیدی در عهد ِ شبابم من