پر کاهی به موج ِ آب افتاد

شد پریشان به پیچ و تاب افتاد

لحظه ای بر فراز و گاه ، فرود

از نشیبی ، رهی به اوج گشود

بیکران ، آب دید و دریایی

موجش از هر طرف ز هر جایی

موج ِ  آبش  فرازِ  دریا  برد

وسعت ِ آب دید و سخت فسرد

پیش از این دیده ها همان کَه بود

هیچ نادیده بود و بی ره بود

حالیا از خروش و جوشش ِ موج

کاه شد کوه در نهایت ِ اوج !!