( عشق در بادیه )
دفتر خاطره ها بسته شد است
قفس ِ سینه پر از چلچله است
بلبل اندر خم ِ آن کوچه که باغش خشکید
با دف و داریه رقاصه شد است !
عشق در بادیه سرگردان است
خاک آشفته ی طوفان ِ بلاست
آب در بستر ِ ناهمواری
میرود از رُخ ِ پاکیزه به خشم !!
باد در سر هوس حادثه دارد هر روز !
و نسیم ِ خنک ِ فصل ِ بهار
هر دو در خیل ِ غم ِ طوفانند
رقم ِ حادثه در دفتر ایام ، درشت است درشت !
در بساط چمن و سبزه دگر آه ، هم ، نیست !
در پی حادثه ای
جای آن دختر رَز
پیر فرتوت بلا دیده ی افیون به حِیَل
به نکاح ِ چمن و سبزه در آمد آخر !!!
نويسنده : روشنگر
