طلوع   میکند  آن  آفتاب   صبح   وصال

بیا  غروب  دلم  را  ببین  به  چشم  خیال

                                     روایت  شب  و  این  لحظه های   تنهایی

                                     شنیدنیست  بیا   گوش  کن  حکایت  حال

حکایتیست   که   در  دفتری   نمی گنجد

چراکه آخرعمراست ونیست وقت ومجال

                                     حضور سبز طراوت   به  باغ   خاطر ما

                                     نشانه ایست  برایت  ز طرح  بحث جمال

بیا  بیا  ز  سرم  باز کن  که  دستاریست

بنام  عقل  که  بر پای عشق  گشته عقال

زبان  شکوه  ندارم   ز جور  چرخ  فلک

که  کهنه  گشته برایم حدیث  وزر و وبال

                 تمام    هستی    من   آتشیست   روشنگر

                 که شعله اش نگرفت است هیچ راه زوال.