چیستم من ، خاک  زیر پای  تو

یا  صدای  ناله ای  در  نای  تو

                          من  در آغوش  تو  شیدایی  شدم

                          عاشق  و  حیران   زیبایی   شدم

با تو الفت یافت چون آب  و گلم

پر طراوت گشت  این  باغ  دلم

                           درس عشق  از مکتبت  آموختم

                           "خام بودم، پخته  گشتم، سوختم"

خنده ام  احساس  زیبای  تو بود

گریه ام در ژرف رویای تو بود

                            در  دهانم   شیر  با   پستانکی

                            می نهادی  لحظه ای  و  آنکی

با سرودی خواب میکردی  مرا

از  حرارت  آب  میکردی  مرا

                            گرمی عشقت مرا بی تاب کرد

                            عاقبت  در زندگانی  ناب  کرد

رسم  پاکی  را  ز  تو  آموختم

من ز پاکی ، آه ،  مادر سوختم

                            این  لطافتها  که دارم آن توست

                            پاکیم محصول آن  ایمان توست

شاخه ای بودم ، نهالی، کودکی

شیر نوشیدم  به یک  پستانکی

                            شهد  معنا  را  مکیدم  از  لبت

                            گرمی  عشقی  گرفتم  از  تبت

من سخن  گفتن  ز  تو  آموختم

با سخن  گفتن  جهان  افروختم

                            آسمان  مهر ، آغوش   تو  بود

                                شهد و شیرینی از آن نوش  تو  بود

کی خمید  آن  قامت رعنای تو

کی  نوا  افتاد  از  آن  نای  تو

                            آه ، مادر،  باز  لالایی  بخوان

                            تا در آغوشت بخسبم این زمان

              من همان  نوزاد  بیرنگ  توام

         تا  ابد  بر ساز  و  آهنگ  توام

              -----------------------------

 تقديم به مادرم " زهرا بيگم " و همه ي مادران از پا فتاده اي که

نسبت به فرزندانشان عشق مفرط دارند و آنها را قرباني اين عشق مي كنند.