( نيمه نفس پرنده )
از هودج خيال
كمينگاه غيرتم
از اين بلند بارو
اين سرفراز سر
پران
خدنگ كينه ي ديرينه
پرشتاب
پرواز مي كند
كه نشيند به سينه ات
اي ديو تير خورده
اي ساربان جهل
در كارزار حادثه
در عرصه ي نبرد
گرداب هاي قهر
غرقاب هاي خشم فرو خورده
پر ستيز
بر چشم تيره ات
ناوك نشانده اند
آتش بيار معركه هاي جنون و جهل
پر چانه
در تراكم و انبوه و ازدحام
راه گريز بسته و مسدود كرده است
برق نگاه
همره آهي ست سينه سوز
آتش بيار
بر خس و خاشاك برفروز
" رعد آسمان " غيرت مردانگي هنوز
در كهكشان چشم تو پيداست
بر ملاست
نيمه نفس پرنده
پرواز را
به خاطر خشم تو آفريد
اي واي
شعله ور
در تنگناي حادثه
جان مي دهد
اسير .
نويسنده : روشنگر
