اشک خونابه چشمم چو به دریا برسد

از غمت ناله ی من تا به ثریا برسد

دیده ام بدرقه ی روح پریشانت بود

پر کشید از قفس تن که به عقبی برسد

گوهری در صدف بحر وجودم بودی

قطره ای گشت در آخر که به دریا برسد

طوطی طبع شکرخای تو در بند بمرد

خواست آزاده به آن شاخه ی طوبی برسد

باغبان خواب نمی دید که در گلشن حسن

شهرت حسن خداداد تو آنجا برسد

به عصا تکیه نکردی و ز پا افتادی

خواستی دست تو بر قامت رعنا برسد

قامتت گرچه خمید از صفت دون صفتان

تا قیامت برسد قامت تو تا برسد

سرفرازی بخدا مادر روشنگر دهر

دست تو روز جزا دامن زهرا برسد

----------------------

به یاد مادر از دست رفته ام " زهرا بیگم باغبان " سرودم.