( روشنگر خاموشی )
نومید مشو ای دل یک در تو به مستی زن
خود هیچ شمار آنگه ره در ره پستی زن
بر درگه لاهوتی هیچ از دل ناسوتی
خود را منما ای دوست تو خویش به مستی زن
پران شو و چون مرغی بر درگه لاهوتی
با ذکر " انا الحق " تو یک نغمه ز هستی زن
زین دایره بیرون رو چون شمع بسوز ای دل
پروانه ی عاشق شو یک مرتبه جستی زن
در محفل مه رویان دم درکش و ساکت شو
روشنگر خاموشی هان باش و تو دستی زن
نويسنده : روشنگر
