( حکایت بودن )
در چشم ِ تو حکایت ِ بودن بود
وقتی نگاه ِ گرم ِ تو را دیدم
شعر ِ سپید ِ لحظه ی تنهایی
با یاد ِ آن نگاه ز من روئید
شب را به صبح رسانیدم
بی تو هزار مسئله با من بود
آن شوق و اشتیاق ِ رسیدن ها
آن جلوه های خوب ِ شکفتنها
چشمم به روز چو وا گردید
دیدم که خواب بود و خیالی بود
زان پس به خواب رفتم تا بینم
بار ِ دگر شمایل ِ رویت را
شیرین ترین دقایق ِ عمرم را
در خواب ، با تو به سر بردم
بیداریم حکایت ِ تلخی بود
معلوم ِ من نگشت از آن چیزی.
نويسنده : روشنگر