وب سایت ادبی محمدرضا روشنگر |








1395/7
آینه دلبران

( آینه دلبران )  

مرا یاد عزیزان رفته از یاد ؟

عفاک الله مرا اینگونه مگداز

خوشا آن روزگاران گذشته

نرفت از خاطرم آن ساز و آواز

هوای دلکش و کوه و در و دشت

بساط عیش در صحرای دل باز

چه خرم بود ایام جوانی

کتاب شعر و شور نغمه ی ساز

به هر جمعیتی نالان چو بودم

چو ، نی ، هر دلبری گردید دمساز

دلم آیینه آن دلبران بود

شکست آیینه را آیینه پرداز

برفتند دلبران هر یک به سویی

چو چشم دل ندید آن جلوه ناز

شکسته آینه دل کی ز یادش

رود آن لحظه شیرین سرآغاز ؟





نويسنده : روشنگر