( آینه دلبران )
مرا یاد عزیزان رفته از یاد ؟
عفاک الله مرا اینگونه مگداز
خوشا آن روزگاران گذشته
نرفت از خاطرم آن ساز و آواز
هوای دلکش و کوه و در و دشت
بساط عیش در صحرای دل باز
چه خرم بود ایام جوانی
کتاب شعر و شور نغمه ی ساز
به هر جمعیتی نالان چو بودم
چو ، نی ، هر دلبری گردید دمساز
دلم آیینه آن دلبران بود
شکست آیینه را آیینه پرداز
برفتند دلبران هر یک به سویی
چو چشم دل ندید آن جلوه ناز
شکسته آینه دل کی ز یادش
رود آن لحظه شیرین سرآغاز ؟
نويسنده : روشنگر