( خنده درمانی )
برای نعمت آن ماهروی پنهانی
بر آفتاب نظر کن ، به خنده درمانی
عبوس چهره چو نوروز بر نمی تابد
گشاده رخ بنما بر بهار ایرانی
شناوریم در آبی درون تنگ بلور
دو روز عمر چو ماهی که رفته مهمانی
ز ابر تیره نترسیم در پگاه بهار
که رعد و برق بیارد هوای بارانی
برای روح ملولم خوش است نطق کریم
چه جای شکوه ز اندیشه پریشانی
چو لاله ای که به صحرا نشسته با داغی
سیاه جامه ام از بدعت مسلمانی.
نويسنده : روشنگر
