عشق  است  مدار ِ ما  و  ما   پرگاریم

در گردش و حول ِ نقطه ای در   کاریم

در مرکز  ثابت ایم و در ملک ِ   وجود

آن   نقطه ی  خویش  را  خدا  پنداریم

-------

با  غیر ِ تو هر چه  هست بیگانه شدم

آواره ی    دربدر   چو  دیوانه   شدم

لبریز ِ   شراب  ِ   معرفت     گردیدم

در  بزم ِ   وجود  همچو  پیمانه  شدم

-------

سازیست دلم چه خوش نوا گردید است

با یادِ تو کوک وخوش صدا گردید است

خارج   نشدم    ز   گوشه یِ    تنهایی

آواز ِ من  از تو بس  رسا  گردید است.