وب سایت ادبی محمدرضا روشنگر |








1370
رباعیات 6

( رباعیات 6 )

آتش به دل از شوق ِ تو افروخته ایم

چشمی به امید ِ لطف ِ تو  دوخته ایم

بر ما نظری  کن  و  مرنجان  ما را

در  بارگه ِ  عدل ِ  تو  دلسوخته ایم

-------

چشمم  به چراغ ِ خانه ات دوخته شد

آن لحظه که  از دور  برافروخته شد

از   پرده  برون  بیا  و  بنگر  ما را

جانم  بخد ا ز  دوریت  سوخته  شد

-------

هر   سو   نگرم   برای   من   پیدایی

معشوق  وشی   دمی   و  گه   شیدایی

چون کودک ِ خفته ای در آغوش ِ توام

در   عالم ِ   خواب    بینمت    زیبایی.





نويسنده : روشنگر