وب سایت ادبی محمدرضا روشنگر |








1382
مهدی موعود

( مهدی موعود )

بار ِ   دگر   نیمه   شعبان    رسید

قرعه ی   فالیست  به  انسان  رسید

برقِ فلک  ظلمت  شب را  شکافت

صبح    درخشندگیِ    جان   رسید

مُهر  سکوت   لب  انسان  شکست

فصل    هوا داریِ   قرآن    رسید

هدهدِ جان  خوش خبر  آمد   کنون

روز  خوش  اقبالِ   سلیمان  رسید

طفل ِ  زمان  پیر  چو گردیده  بود

نیمه   شعبان   به   جوانان   رسید

مجلسیان    هیلله     بر   پا   کنید

مهدی   موعود  چو  مهمان  رسید

گوهر    دردانه ی    بحر   وجود

در  صدف ِ  عالم  ِ امکان   رسید

پرده  برانداز   چو  خورشید   شد

در   ظلمات ِ  شب ِ هجران  رسید

آه  که  رخساره ی  خود  برگرفت

پرده نشین گشت ، چو فرمان رسید

تیره  شب  از غیبت ِ    این  آفتاب

عرصه  بیاراست به   جولان رسید

شب  پره ها   بال    گشودند    باز

لاشه خور  و غول ِ  بیابان   رسید

دود  و  دم ِ   سینه ی    پر سوزها

آه شد  از  سینه   به  کیهان   رسید

باب  ِ سخن   بسته  و   زنجیر  شد

لوح  و  قلم  دست ِ   نگهبان  رسید

فصل  ِ خزان چهره ی ما زرد کرد

در  عقبش  برف ِ زمستان  رسید

آتش  ِ   بیداد   ،   تمام  ِ    فصول

خانه ی ما  سوخت  به انبان رسید

مهدی  موعود   ،    بیا    رخ  نما

یوسف ِ گمگشته    به  کنعان  رسید

صبر  و  ظفر     یار ِ  قدیم   همند

نوبت     پیروزی    انسان   رسید

یوسف خوش   چهره  زعزلت درآ

پیک بشارت که  به   زندان   رسید

قائم ِ  بر حق  ،  تو  بیا  سکه زن

مُهر کتابت  چو  به  دیوان  رسید

قصه ی    پرغصه ی " روشنگر" است

ناله ی   ما ، چونکه به پایان رسید.





نويسنده : روشنگر